معدل، یعنی همه چیز

نوید ادهم معاون وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به این پرسش که آیا فکری برای ارزیابی فعالیت های پرورشی و تربیتی و تاثیر آن در کنکور شده است یا بناست که باز هم به آموزش نگاه تک بعدی داشته باشیم، می گوید: در طرح سامان دهی کنکور منظور از معدل، میانگین همه نمرات شامل فعالیت های پرورشی، تربیتی، ورزشی، هنر و انضباط است و این طور نیست که فقط معدل دروس اختصاصی مد نظر باشد. اما جالب تر این است که معاون سازمان سنجش می گوید: وقتی انضباط صوری است و ورزش برای پر کردن وقت و خالی نبودن عریضه است و یا هنوز برای درس هنر معلم کارآزموده نداریم، چطور می توان گفت که آموزش را در کنار پرورش خواهیم داشت و به یک اندازه به آن بها خواهیم داد.وی می افزاید: یکی از مشکلات اساسی این است که همه مدارس و همه معلمان به درس هایی بها می دهند که هم مستقیما به صورت برگزاری کنکور در پذیرش دانشجو نقش دارد و هم به صورت غیرمستقیم که از آن به عنوان »سوابق تحصیلی« نام می برند. در این شرایط ورزش و فعالیت های پرورشی در حاشیه قرار خواهد گرفت یا بدون تاثیر خواهد بود و حتی اگر تاثیر داده شود نمراتش نمی تواند مورد قبول باشد.به گفته معاون سازمان سنجش در صورت تصویب شدن این طرح در حاشیه قرار گرفتن فعالیت های فوق برنامه و غیردرسی حتمی است.

مرادی پژوهشگر پژوهشکده تعلیم و تربیت نیز در این باره به مهر می گوید: با توجه به تغییرات کنکور معلم سعی می کند که دانش آموزان در کسب نمره و معدل موفق شوند بنابراین با روش های مختلف تدریس، ارائه جزوه و کتاب های کمک درسی نکته های تستی را به آنها می آموزد و حتی از زنگ های تفریح، ورزش و هنر برای پیشبرد این امر بهره می گیرد. با این شرایط به پرورش روح و جسم دانش آموزان توجهی نمی شود.وی اضافه می کند: دانش آموز نیز برای قبولی در کنکور از همه امکانات بهره می برد. از تعطیلات و فعالیت های فوق برنامه مثل اردو و… صرف نظر می کند تا با جلب رضایت معلم بتواند نمره قبولی بگیرد و در این صورت باز هم شاهد آموزش بدون پرورش خواهیم بود.همان طور که ذکر شد از جمله تبعات و پیامدهای منفی طرح تغییر کنکور از بین رفتن خلاقیت، مسئولیت پذیری و تعهد با تاکید صرف بر آموزش است.دانش آموزی که تمام همت خود را صرف درس خواندن و فعالیت آموزش برای کسب نمره کرده است، بدون شک از پذیرفتن مسئولیت و تعهد در مدرسه شانه خالی می کند.نماینده مشهد در این باره می گوید: در چشم انداز 20 ساله که توسعه کشور در ابعاد فرهنگی، اقتصادی، آموزشی، علمی و… مد نظر قرار گرفته شده است، نیازمند نیروهای فعال، متخصص، مسئولیت پذیر، متعهد، خلاق، دارای وجدان کاری هستیم.

یکی از برنامه ها تربیت افرادی است که دارای این خصوصیات و ویژگی ها باشند. به عبارت بهتر نظام آموزشی باید در یک برنامه ریزی مدون با تحول زیربنایی و تغییر متون درسی به جایی برسد که حس مسئولیت پذیری، خلاقیت و تعهد در دانش آموزان تقویت شود.

اما تغییرات پیش آمده در وضعیت ورود به دانشگاه و آموزش عالی، این اهداف را به طور جدی در آموزش و پرورش به هم می ریزد.آرین منش نیز به این نکته اشاره می کند و می گوید: برای رسیدن به این اهداف و با در نظر داشتن این که کشور برای رسیدن به توسعه نیاز به افراد متخصص، متعهد و مسئولیت پذیر دارد آیا با تاکید بر آموزش صرف و سوق دادن دانش آموزان به این سمت می توان به این مهم دست یافت¬وی اضافه می کند: نظام ارزشیابی تحصیلی اگر بخواهد فقط به آموزش، حفظ مطالب، یادگیری سریع و… قناعت کند قادر به سنجش و تقویت ویژگی های شخصیتی و پرورش خلاقیت و استعدادهای دانش آموزان نخواهد بود و افراد متخصصی تحویل جامعه می دهد که نه مسئولیت پذیری دارند، نه دلسوزی و نه تعهد و این یک اصل مسلم است که بدون افراد متخصص و متعهد نمی توانیم به توسعه و پیشرفت دست یابیم.

منبع: ایران کنکور